Voor ouders met zorgenkinderen
Dit artikel is voor dat gezin wiens leven niet is zoals ze verwacht hadden. Dit artikel is voor het gezin en voor de ouders die:
Normaal lijken aan de buitenkant, maar pijn hebben aan de binnenkant. Die zich alleen, uitgeput, verward, gestrest en onzeker voelen over de toekomst.
Thuis op eieren lopen. En die altijd maar weer hun uiterste best doen om een kind op te voeden dat met veel emoties continue aandacht en energie vraagt.
In de realiteit leven van geestelijk en lichamelijke uitputting door doktersafspraken, therapie, diëten en structuur om maar zoveel mogelijk dingen te voorkomen.
Kinderen hebben die geestelijk gewond zijn en die ze niet bij machte zijn te helpen.
Pijn hebben om een kind dat een negatieve invloed heeft op hun andere kinderen.
Zich veroordeeld voelen door de blikken van anderen wanneer hun kind schreeuwend op de grond ligt of wanneer hij of zij iets ongepasts doet.
Boosheid voelen tegenover hun kind over de pijn die zij veroorzaken, en die zich daarna weer schuldig voelen over die boosheid.
Zich afvragen of ze iets fout gedaan hebben, of dat ze de moeilijkheden die ze hebben, hadden kunnen voorkomen.
Zich afvragen: ‘Waarom Heere?’
Dit artikel is voor de familie die de verantwoordelijkheid heeft om een kind op te voeden met een gedragsprobleem of met een neurologisch probleem.
Anders dan veel andere ziekten, aandoeningen en letsels die gediagnostiseerd, uitgelegd en behandeld kunnen worden, zijn de meeste gedrags- en neurologische problemen complex, uniek en verwarrend. Zelfs een duidelijke diagnose van een aandoening helpt niet echt bij de drastische impact die zo’n aandoening heeft op het leven van een kind en zijn familie. Hierdoor voelen velen zich niet begrepen en ontzettend alleen.
Ik hoop dat ik ouders kan helpen die gewond zijn en die zich alleen voelen, wanneer ze navigeren door de onbekende wateren van kinderen met speciale aandoeningen. Ook hoop ik dat ik anderen, die geen kind hebben met een speciale aandoening, kan helpen om invoelend te zijn tegenover ouders die wel zulke kinderen hebben.
Als je een ouder bent van een kind met speciale noden, wil ik dat je dit weet:
1. Je bent niet alleen
Er zijn anderen die lijden net als jij. Die zich ook te midden van de storm bang, gebroken, verward en alleen voelen. Zij strijden ook tegen teleurstelling, boosheid en verdriet over hun kind en hun gezin. Zij zijn ook bezig om met alle macht hun wereld voor instorten te behoeden.
De realiteit is dat er vaak tijden zullen zijn dat we ons eenzaam voelen. Eenzaamheid kan twee dingen doen. Of het brengt ons naar isolatie en zelfmedelijden, of het brengt ons tot Christus. Hij is de enige plaats waar we kracht, troost, vrede, vreugde en standvastigheid kunnen vinden (Psalm 121:3). Deze waarheid hielp me en droeg me door talloze pijnlijke momenten met mijn kind. Het hielp ook mijn andere kinderen als zij ook worstelen met dingen die ze niet begrijpen.
Wanneer ik op de grond lig van ellende, overspoeld door al die pijnlijke emoties, word ik gedreven om het naar Jezus uit te huilen, in de wetenschap dat Hij hoort en zorgt. Op dat moment, wanneer alles om mij heen een chaos is, is Hij mijn vrede. Vaak, wanneer ik later terugkijk op die moeilijke situatie, zie ik dat Zijn voorzienigheid, Zijn bescherming en Zijn aanwezigheid mij door die moeilijke situatie heen hielp.
Wanneer je de kerk inloopt, op je werk komt, de winkel inloopt en je denkt dat niemand de pijn kan aanvoelen die op je weegt, laat dit je dan drijven tot Gods Woord en tot gebed. Wanneer we onszelf eraan herinneren dat Christus voor ons aan het kruis geleden heeft, en daar Zijn liefde voor ons heeft laten zien, zullen we vrede vinden in de wetenschap dat Hij niet alleen weet heeft van onze pijn, maar dat Hij ook genade geeft voor elke dag.
De wetenschap dat God alle dingen laat meewerken ten goede voor hen die naar Zijn voornemen geroepen zijn, betekent dat we door kunnen gaan in geloof, zonder dat we het volledige begrip of de goedkeuring hebben van mensen om ons heen.
2. Je hebt hoop
Door Christus hebben wij als gelovigen hoop voor vandaag en voor de eeuwigheid wanneer alles goed gemaakt zal worden! Alle tranen zullen afgewist worden en alles wat we doorgemaakt hebben met geloof en geduld zal beloond worden in de glorie van de aanwezigheid van onze Zaligmaker. Wanneer we onze hoop stellen op onze omstandigheden, of wanneer we alleen maar denken aan hoe het anders had gemoeten of hoe mooi het had kunnen zijn, zullen we ontevreden, gefrustreerd en gestrest zijn. God alleen is onze onwankelbare hoop, ongeacht de uitkomst van onze omstandigheden.
Ik heb geleerd te geloven, dat ook al wordt mijn grootste angst waarheid, Hij mij kracht zal geven, en op een of andere manier mijn omstandigheden zal gebruiken voor mijn bestwil en voor de glorie van Zijn naam. En mocht het zo zijn dat mijn grootste aardse verlangen tot genezing waarheid zal worden, dan zal dit ook zo zijn door Zijn genade, voor mijn bestwil en voor Zijn glorie.
Hoe hopeloos en ontmoedigend onze omstandigheden ook lijken, we kunnen erop vertrouwen dat Jezus Christus datgene wat gebroken is en dat wat ons hart breekt, kan nemen en kan maken tot iets prachtigs en eeuwigs.
3. De aandoening bepaalt niet wie je bent
Dat de aandoening niet bepaalt wie je bent is wel eens moeilijk om aan vast te houden wanneer je kind gelabeld is als, ongecontroleerd, ongehoorzaam, respectloos, agressief of “anders”. En hoe vaak ik me ook aan deze waarheid probeer vast te houden, toch ben ik vaak geneigd om me te schamen voor het gedrag van mijn kind. Ik denk toch steeds aan wat anderen van ons vinden.
Onze zekerheid en ons vertrouwen worden niet gedefinieerd door onze kinderen, onze opvoedstijl of door ook maar iets anders. Het wordt gedefinieerd door wie we in Christus zijn. Wanneer je een Christen bent, vertrouw er dan op dat jij bent uitgekozen om dit kind op te voeden. God die alle dingen geschapen heeft door Zijn woord heeft dit kind aan jou gegeven. Laat niemand je zekerheid en veiligheid in Gods bedoeling met jouw leven afnemen.
Nee, dit is niet makkelijk. Allemaal verlangen we naar acceptatie en bevestiging van anderen, maar we moeten God vertrouwen met datgene wat anderen denken. Dit is een levenslang proces, maar we zullen in deze zekerheid groeien wanneer we tijd in Gods Woord doorbrengen, onze gedachten vullen met dat wat waar is en wanneer we bidden of God ons wil helpen.
4. Je hebt unieke mogelijkheden
Wat mijn perspectief op mijn leven, mijn kind en de moeilijkheden in mijn gezin veranderd heeft, is dat het uiteindelijk helemaal niet om mij gaat. Wanneer ik denk dat mijn leven alles te maken heeft met mijn blijdschap – zo van…’Mijn leven is zo moeilijk, ik zou veel meer kunnen doen wanneer ik deze moeilijkheden niet had’ – voel ik me wanhopig. Maar wanneer ik geloof dat er door Gods genade niets buiten zijn soevereine plan omgaat, voel ik me bemoedigd en gesterkt. Ik weet dan dat Hij aan het werk is in mij, om mij meer op Hem te laten lijken. Zelfs in mijn donkerste dagen. En het is juist in onze donkere dagen dat Zijn licht het mooist zichtbaar is naar allen om ons heen.
Zijn glorie in jouw levensverhaal
Hoe graag we ook antwoorden zouden willen hebben in al die overweldigende omstandigheden wat onze kinderen betreft…we moeten onszelf eraan herinneren dat God Zelf het antwoord is dat we nodig hebben. Hij kent elk lid van je gezin het allerbest, en Hij werkt zijn goede plan uit in het leven van elk van ons (inclusief onze kinderen met een speciale aandoening). Vaak doet Hij dat op heel onverwachte manieren. Wanneer we leren om Christus te vertrouwen en wanneer we vreugde vinden te midden van een (volgens de wereld) hopeloze, zinloze situatie, zullen we anderen de hoop van het Evangelie laten zien.
Wanneer je het privilege en de verantwoordelijkheid ontvangen hebt om een kind op te voeden dat je tot het uiterste van jezelf gedreven heeft, weet dan, dat ik voor je bid. Ik bid dat je bemoedigd mag worden door jezelf eraan te herinneren dat jouw kostbare gezin door God uitgekozen is om Gods glorierijke Evangelie te laten zien. Ons is nooit op aarde genezing beloofd. Wel is ons beloofd dat Christus nooit onze tranen, die we huilen over de pijnlijke effecten van zonde in onze wereld, zal verkwisten.
Je bent niet hopeloos, je bent niet alleen, je waarde hangt niet af van de aandoening van je kind. Nee, je bent geroepen en God heeft je een kind met een speciale aandoening toevertrouwd voor Zijn glorie. Door de genade van Jezus Christus, kan Hij datgene wat overweldigend moeilijk is, gebruiken om je naar Hem toe te drijven. Om je te vormen naar Zijn beeld, om zegen te geven aan anderen en om zijn glorie te laten zien door jouw levensverhaal.
Sarah Walton en haar man wonen in Chicago met hun vier jonge kinderen. Sarah blogt op setapart.net en is co-auteur van het boek Hope When It Hurts.
Dit artikel verscheen op 14 juli 2017 op www.desiringgod.org onder de titel: To parents with special needs
Het artikel is met toestemming vertaald.