Het is alweer bijna twee jaar geleden dat we Abel verloren. Ik denk heel de tijd aan hem. Het doet nog altijd zo’n pijn. Al maanden hebben we niets van Kaïn gehoord. Soms ben ik zo boos op hem voor wat hij ons aangedaan heeft; op andere momenten wil ik hem gewoon vasthouden en wiegen en voor hem zingen zoals ik deed toen hij een baby was. Adam praat er niet over hoe hij zich voelt – soms vraag ik me af of hij überhaupt wel iets voelt.
Meer lezenAdam spreekt erover nog een kind te willen. Ik weet het niet hoor. Ik hou van onze zonen, meer dan van iets anders in de wereld. Maar het moederschap is hard werken! Sinds kort is er ook veel spanning tussen de jongens. Kain lijkt zich altijd de mindere te voelen van zijn jongere broer.
Meer lezenMomenteel is het tamelijk rustig hier in huis – grotendeels omdat Adam en ik niet echt met elkaar spreken. Gisterenavond hadden we ruzie. Ik had het aan moeten zien komen. De dag begon nogal lastig.
Meer lezenHet leven is nogal hectisch. Het is maanden geleden dat ik nog de kans had me neer te zetten en mijn gedachten op papier te zetten. We hebben bijna geen tijd om adem te halen. De jongens zijn zo actief; het lijkt alsof ik ze constant achter de broek moet zitten en de hele dag alles achter hen aan het oprapen ben.
Meer lezenWe zijn nu al een tijdje weg uit Eden. Adam geeft mij nog altijd de schuld van deze hele toestand. Ik weet het, ik heb naar die slang geluisterd. Maar Adam was daar toch ook? Waarom heeft hij niets gedaan? En het is niet dat hij niet van die vrucht heeft gegeten.
Meer lezenDe afgelopen weken zijn de moeilijkste uit mijn leven geweest en ik had niemand om mee te praten. Tussen Adam en mij loopt het niet zo lekker sinds we moesten verhuizen. Ik weet niet of hij me ooit nog zal vertrouwen.
Meer lezenGisteren wist ik het allemaal nog zo goed, maar nu? Hij schijnt echt niet meer dezelfde God te zijn die elke avond met ons wandelde. Als Hij zo goed is, waarom stopte Hij me dan niet toen ik met de slang in gesprek ging….? Waarom stopte Hij me niet toen ik die vrucht at…? Waarom had Hij dat fruit eigenlijk zo aantrekkelijk gemaakt?
Meer lezenDit is de eerste studie in een reeks studies voor vrouwen. Deze studies zijn gebaseerd op het boek ‘Lies Women Believe and the Thruth That Sets Them Free’. Nancy Leigh Demoss schreef dit boek in 2001 en in 2018 is er een herziene versie uitgekomen. Met toestemming van de uitgever, Moody Publishers in Chicago, mogen we deze studies waarin het boek is samengevat op onze website publiceren.
Meer lezenIk was eens het afgedwaalde kind—ik was de weg kwijt, ik was boos en ik had moeite om mijn identiteit te vinden. Aan de buitenkant was ik hardvochtig, maar van binnen had ik diepe pijn. De pijn van mijn keuzes verwoestte niet alleen mij, maar bracht ook hartzeer binnen onze familie; het brak de relaties met de mensen waarvan ik het meest hield.
Meer lezenWilliam Makepeace Tackeray zei eens: ‘Mother is the name for God in the lips and hearts of little children.’ Deze uitspraak leek mij wat te sterk uitgedrukt. God is toch niet echt te vervangen? De hele dag bleef deze uitspraak in mijn hoofd en dacht ik erover na.
Meer lezen‘Ik weet dat het dagelijks lezen van het Woord van God van levensbelang is, maar hoe kan ik de tijd vinden te lezen met al deze kleine kinderen?’ vraag je je af. Ik zat als jonge moeder ook in dit dilemma. Ik hield er altijd van het Woord van God te lezen.
Meer lezenEnkele jaren geleden, toen ik net vier kinderen had en de oudste nog maar drie was, maakte ik hen allemaal klaar om een eindje te wandelen. Toen de laatste tuitbeker ingepakt was en we klaar waren om te gaan, keek mijn tweejarige me aan en zei: “Wow! Jij hebt je handen vol!” Ze had bijna net zo goed kunnen zeggen: “Weet je niet hoe kinderen op de wereld komen?” of “Zijn ze allemaal van jou?!”
Meer lezenIk ben een afgedwaald kind geweest en ik ben een ouder geweest van afgedwaalde kinderen. En zonder twijfel kan ik zeggen dat het veel moeilijker is om de ouder te zijn dan het kind.
Meer lezenHet moederhart hoort bij elke vrouw, maar wat laat een moederhart zien? Geborgenheid, liefde, troost, genegenheid, zachtheid, zorg en erbarmen. Iedere vrouw kan dit moederhart laten zien aan deze wereld; of je single bent of getrouwd, of je kinderen hebt of niet. Iedere vrouw kan compassie, liefde en geborgenheid tonen aan kinderen en aan een wereld in nood. In het tonen van je moederhart mag je de wereld iets laten zien van Wie God is.
Meer lezenIn de HSV lezen we dat oudere vrouwen de jongere vrouwen moeten leren te zorgen voor hun huishouden. Heb jij het geleerd? Waarschijnlijk heb je het meeste van je moeder geleerd, maar het kan in onze tijd ook zomaar zijn dat je een huishouden krijgt te runnen zonder dat je een flauw idee hebt hoe dat te doen.
Meer lezenVrees voor gastvrijheid afleggen “Ik zou nooit een vreemde met ons kunnen laten wonen!”Ik kan je niet vertellen hoe vaak mensen dit tegen mijn man en mij gezegd hebben. Ik voel me altijd een beetje ongemakkelijk wanneer ik dit sentiment hoor. Ik weet namelijk heel zeker dat ze wel een vreemde bij hen zouden kunnen laten wonen.
Meer lezen‘Muziek verzacht de zeden’ leert het spreekwoord ons. Dat was ook het idee achter het advies dat ik eens kreeg van een oudere moeder. ‘Wanneer je kinderen kibbelen,’ zei ze, ‘ga je tussen hen in zitten, je legt je armen om hen heen en zet een liedje in.’
Meer lezenAls we trouwen, geloven de meesten van ons stiekem dat hoewel veel huwelijken heel moeilijk zijn, het onze anders zal zijn. We beginnen allemaal enthousiast met bemoedigen en ondersteunen. We beleven vreugde aan elkaar. We trouwen met een fantastische persoon van wie we zielsveel houden en die we zelf gekozen hebben om mee te trouwen.
Meer lezen“Deze taak is mij gegeven om te doen. Daarom is het een gift. Daarom is het een voorrecht. Daarom is het een offer dat ik God mag geven. Omdat het gedaan wordt voor Hem, moet het met blijdschap gedaan worden. Hier, en niet ergens anders, mag ik Gods weg leren. In deze taak, niet in enig andere taak, zoekt God naar trouw.’ – Elisabeth Elliot
Meer lezen‘Weet je al hoe je je baby gaat voeden?’, vroeg mijn nieuwe vriendin aan mij. Vragend keek ik haar aan. Ik was 4 maanden zwanger van ons eerste kindje en de eerste maanden van moedheid en misselijkheid waren net voorbij. ‘Hoe bedoel je?, vroeg ik. ‘Ik heb er eigenlijk nog niet over nagedacht, ik neem aan dat ik een flesje ga geven. Hoezo?’
Meer lezen
